Maria Robaszkiewicz

Ukończyła łódzką PWFTViT w roku 1976. Po pierwszym sezonie spędzonym w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach w latach 1977-82 była aktorką poznańskiego Teatru Nowego, gdzie grała ważne role (Antygona, Balladyna) w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Izabellę Cywińską, Janusza Nyczaka i Wojciecha Szulczyńskiego. Od Balladyny, poprzez Koniec Europy datuje się jej współpraca z Januszem Wiśniewskim, do którego grupy teatralnej należała w latach 1989-1993, grając m.in. w Olśnieniu i Życiu, które cudem jest. Aktorką Teatru Powszechnego była w latach 1983-1988 i ponownie od roku 1997.

Ma w swoim dorobku udział w kilku filmach (m.in. Dług), spektaklach i serialach telewizyjnych (Miasteczko, Sukces, Pierwszy milion). W Teatrze Powszechnym grała w spektaklach m.in. Piotra Cieplaka (Wesołe kumoszki z Windsoru, Ach jaka cudowna jest Panama, Albośmy to jacy, tacy…, Nieskończona historia); pojawiła się również w Koriolanie (reż. Gabriel Gietzky). W ostatnim czasie stworzyła wyraziste i docenione przez krytykę role w Szczurach w reż. Mai Kleczewskiej, Klątwie w reż. Olivera Frljicia i Mefiście w reż. Agnieszki Błońskiej.