Romeo i Julia

William Shakespeare

reżyseria — Grażyna Kania
premiera — 31 maja 2013
czas trwania — 135 min (bez przerwy)
miejsce — Scena Duża

Czy dziś można umrzeć z miłości? Czy miłość jeszcze istnieje w skomercjalizowanym, pełnym konsumpcji świecie?

We współczesnej inscenizacji Grażyny Kani bohaterowie to młodzi ludzie uwikłani w dzisiejsze problemy. Czy w ich życiu istnieje miejsce na prawdziwą miłość, czy też stała się ona tylko kolejnym komercyjnym dobrem? Losy kochanków z Werony stają się opowieścią o dzisiejszych ludziach, ich samotności, neurozach i rozpaczliwym poszukiwaniu szczęścia.

„Romeo i Julia” to najbardziej znana tragedia miłosna świata i jedna z najczęściej wystawianych sztuk Szekspira. Zderzenie klasycznego tekstu z nowoczesną inscenizacją pokazuje jej niezwykłą uniwersalność; każe nam zadawać pytania o reguły rządzące naszymi uczuciami i codziennym życiem.

obsada

Jacek Beler – Romeo
Mariusz Benoit – Pan Capuletti
Eliza Borowska – Marta
Aleksandra Bożek – Tybalt
Jacek Braciak – Ojciec Laurenty
Kazimierz Kaczor – Pan Montecchi
Andrzej Mastalerz – Książę (głos)
Anna Moskal – Pani Capuletti
Sławomir Pacek – Merkucjo
Maria Robaszkiewicz – Pani Montecchi
Michał Sitarski – Benvolio
Mariusz Wojciechowski – Parys
Katarzyna Maria Zielińska – Julia

twórczynie i twórcy

reżyseria – Grażyna Kania
scenografia – Stephan Testi
kostiumy – Martyna Kander
muzyka – Jan Duszyński
światło – Michał Głaszczka
konsultacja układów walki – Tomasz Grochoczyński
asystent reżyserki – Tomasz Walesiak
asystentka scenografa – Małgorzata Motylewska
inspicjent – Marek Gorzkowski
suflerka – Barbara Sadowska

multimedia

fot. Magda Hueckel

recenzje

Reżyserka z pomysłem wykorzystuje uniwersalność słynnego dramatu o konsekwencjach starcia szalonej, młodzieńczej miłości z destrukcyjną nienawiścią. Pozostając wierna Szekspirowskiemu przesłaniu, próbuje odczytać klasykę przez pryzmat dzisiejszych czasów. Zaskakuje smakowitymi aluzjami ukrytymi w barwnych dialogach czy drobnych szczegółach rozwiązań formalnych.
Piotr Guszkowski, „Metro”
Zmienny rytm „Romea i Julii” zaznaczony dźwiękami przechodzącymi od pojedynczych stuknięć po kakofoniczne wybuchy, transowe kołowania i pogrążającą w letargu melodię sprawia, że spektakl nie ma słabszych momentów. Kania misternie i wielowątkowo splata materię przedstawienia z aluzji i niedopowiedzeń. Ze zderzenia słów aktorów z ich gestami i ruchami wydobywa nieoczywiste znaczenia. Dowartościowuje ciało jako przekaźnik skrajnych emocji. W tragicznej historii akcentuje elementy komediowe, wydobywając w ten sposób bogactwo i wielowymiarowość świata.
Magdalena Hasiuk, „Teatr”
Kania bardzo umiejętnie wplata w przestrzeń spektaklu elementy komiczne (…). Te zabawne „interludia”, zręcznie inkrustujące przedstawienie i rozładowujące napięcie, są szczególnie lekkie i dynamiczne w interpretacjach Elizy Borowskiej (Marta) i Jacka Braciaka (Laurenty). Różnorodność, będąca atutem spektaklu, bo zamknięta w bardzo czytelnej i przemyślanej wizji reżysera, odnosi się również do wielobarwnego zróżnicowania postaci. Nawet najmniejsza rola w Powszechnym, mająca swoje miejsce w pajęczynie psychologiczno-moralnych zawikłań, silnie uzasadnia i motywuje swą sceniczną obecność.
Wiesław Kowalski, Teatr dla Was

w repertuarze

twórczynie i twórcy

reżyseria – Grażyna Kania

scenografia – Stephan Testi

kostiumy – Martyna Kander

muzyka – Jan Duszyński

światło – Michał Głaszczka

konsultacja układów walki – Tomasz Grochoczyński

asystent reżyserki – Tomasz Walesiak

asystentka scenografa – Małgorzata Motylewska

inspicjent – Marek Gorzkowski

suflerka – Barbara Sadowska

recenzje

Reżyserka z pomysłem wykorzystuje uniwersalność słynnego dramatu o konsekwencjach starcia szalonej, młodzieńczej miłości z destrukcyjną nienawiścią. Pozostając wierna Szekspirowskiemu przesłaniu, próbuje odczytać klasykę przez pryzmat dzisiejszych czasów. Zaskakuje smakowitymi aluzjami ukrytymi w barwnych dialogach czy drobnych szczegółach rozwiązań formalnych.

Piotr Guszkowski, „Metro”

Zmienny rytm „Romea i Julii” zaznaczony dźwiękami przechodzącymi od pojedynczych stuknięć po kakofoniczne wybuchy, transowe kołowania i pogrążającą w letargu melodię sprawia, że spektakl nie ma słabszych momentów. Kania misternie i wielowątkowo splata materię przedstawienia z aluzji i niedopowiedzeń. Ze zderzenia słów aktorów z ich gestami i ruchami wydobywa nieoczywiste znaczenia. Dowartościowuje ciało jako przekaźnik skrajnych emocji. W tragicznej historii akcentuje elementy komediowe, wydobywając w ten sposób bogactwo i wielowymiarowość świata.

Magdalena Hasiuk, „Teatr”

Kania bardzo umiejętnie wplata w przestrzeń spektaklu elementy komiczne (…). Te zabawne „interludia”, zręcznie inkrustujące przedstawienie i rozładowujące napięcie, są szczególnie lekkie i dynamiczne w interpretacjach Elizy Borowskiej (Marta) i Jacka Braciaka (Laurenty). Różnorodność, będąca atutem spektaklu, bo zamknięta w bardzo czytelnej i przemyślanej wizji reżysera, odnosi się również do wielobarwnego zróżnicowania postaci. Nawet najmniejsza rola w Powszechnym, mająca swoje miejsce w pajęczynie psychologiczno-moralnych zawikłań, silnie uzasadnia i motywuje swą sceniczną obecność.

Wiesław Kowalski, Teatr dla Was

Romeo i Julia

obsada

twórczynie i twórcy

multimedia

Galeria

recenzje

w repertuarze

Romeo i Julia

obsada

twórczynie i twórcy

multimedia

Galeria

recenzje

w repertuarze