Biesy

Fiodor Dostojewski

reżyseria — Rudolf Zioło
premiera — 24 kwietnia 2002
miejsce — Scena Duża

obsada

Jacek Braciak – Iwan Szatow
Jarosław Gruda – Gaganow
Władysław Kowalski – Stiepan Trofimowicz Wierchowieński
Piotr Kozłowski – Grigoriew
Rafał Królikowski – Mikołaj Stawrogin
Sylwester Maciejewski – Kapitan Lebiadkin
Anna Moskal – Maria Szatow
Edyta Olszówka – Maria Liebiadkin
Sławomir Pacek – Fiedka
Franciszek Pieczka – Tichon
Andrzej Piszczatowski – Wirgiński
Krzysztof Plewako-Szczerbiński – Liputin
Maria Robaszkiewicz – Wirgińska
Tomasz Sapryk – Aleksy Kiriłłow
Karina Seweryn – Dasza Szatow
Justyna Sieńczyłło – Liza Tuszyn
Zygmunt Sierakowski – Aleksy Jegorowicz
Joanna Szczepkowska – Barbara Pietrowna Stawrogin
Daria Trafankowska – Praskowia Drozdow
Aleksander Trąbczyński – Lamszyn
Marcin Władyniak – Seminarzysta
Adam Woronowicz – Piotr Stiepanowicz Wierchowieński
Kazimierz Wysota – Szygalew
Michał Zieliński – Maurycy Nikołajewicz

twórczynie i twórcy

reżyseria – Rudolf Zioło
przekład – Joanna Guze
scenografia – Andrzej Witkowski
muzyka – Bolesław Rawski

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

recenzje

Rudolf Zioło wyreżyserował „Biesy” precyzyjnie, solidnie i sugestywnie. Stworzył wiele efektownych obrazów, aktorom pomógł zbudować kilka dobrych ról. Przedstawienie Teatru Powszechnego, zakrojone ambitnie i szeroko, należy do najciekawszych, jakie pojawiły się ostatnio na warszawskich scenach. Jest także jedną z najpoważniejszych obecnie inscenizacji klasyki rosyjskiej.
Marek Radziwon, „Gazeta Wyborcza” 26.04.2002
A jednak w pamięci widza pozostaną przede wszystkim dwie genialnie skonstruowane role – kunszt Joanny Szczepkowskiej jako Barbary Pietrowny i Władysława Kowalskiego jako Stiepana Trofimowicza przenosi nas w najwyższe rejony sztuki aktorskiej. Ich dialog wprowadza w odrębny świat skomplikowanych ludzkich relacji, pokazuje, jakim mistrzem psychologii był Fiodor Dostojewski.
Hanna Karolak, „Gość Niedzielny” 12.05.2002

w repertuarze