Kartoteka

Tadeusz Różewicz
  • reżyseria — Michał Ratyński
  • premiera — 26 maja 1984
  • miejsceScena Duża

obsada

twórczynie i twórcy

  • reżyseriaMichał Ratyński
  • dekoracjeMichał Kowarski
  • kostiumyEwa Krauze

nagrody

  • Na XXIV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu w 1984 roku Władysław Kowalski otrzymał nagrodę za kreację aktorską.

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

recenzje

  • Spektakl rozpoczyna się i kończy płynącą z głośnika znaną piosenką (chyba z przełomu lat 50 i 60) ...Odpoczywa ze snu, miasto moje i twoje... Przy jej wtórze trzech mężyczyzn dokonuje pomiaru pokoju. To Chór Starców, który cały spektakl przesiedzi w samochodzie (w ustawionej na scenie starej warszawie). Stamtąd będzie komentował, doradzał bohaterowi, objawiał jego myśli...
    Temida L. Stankiewiczówna, Sztandar Młodych
  • Tak więc reżyser tego spektaklu, Michał Ratyński, nie tylko przenosi Kartotekę z otwartej przestrzeni do zamknietego pudła, lecz również luźną strukturę sztuki, która w autorskim zamyśle nie ma początku ani końca, spina tradycyjną klamrą. (...) Jednakże mimo zamykającej klamry, reżyser w znacznym stopniu respektuje Różewiczowską formułę dramatu. Nie składa tego co rozbite, nie konstruuje żadnych zamkniętych całości; pozostawia autorskie chropowatości, nie boi się dłużyzn i zawieszeń akcji. Ma pełną świadomość, że ten typ dramaturgii, jeśli tak można powiedzieć, inaczej współpracuje z publicznością. Dopiero w percepcji widza scalają się znaczenia, sensy, przesłania. Przedstawienie jest surowe, z założenia mało efektowne.
    Elżbieta Żmudzka, Teatr

w repertuarze

Wczytywanie...