Paweł Łysak

Reżyser teatralny i radiowy. Ukończył Wydział Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydział Reżyserii Dramatu warszawskiej PWST.

W 1998 r. wraz z Pawłem Wodzińskim założył „towarzystwo teatralne”, a w latach 2000-2003 wspólnie kierowali Teatrem Polskim w Poznaniu. Od  roku 2006 do 2014 był Dyrektorem Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy oraz siedmiu edycji Festiwalu Prapremier (2007–2014). Od września 2014 Dyrektor Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Od 2014 wiceprezes Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów. Koordynator obywatelskiego Kongresu Kultury 2016. Członek zespołu kuratorskiego Forum Przyszłości Kultury. Współzałożyciel i członek Zarządu Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych.

W 2010 roku był kuratorem Projektu Bydgoskiego w staraniach o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Od 2011 do 2014 roku Koordynator Obywatelskiej Rady Kultury Bydgoszczy. Od 2012 do 2016 roku Przewodniczący Rady do spraw Instytucji Artystycznych przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Laureat prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in. Złotego Krzyża Zasługi za „zasługi dla kultury polskiej” (2015), Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii „Teatr” (2012), Paszportu „Polityki” w kategorii „Teatr” - „Nagroda za konsekwentne budowanie ambitnego repertuaru, za łączenie kolejnych premier z dyskusjami i akcjami aktywizującymi widzów, teatr i miasto.” (2008). Nagrodzony również medalem Casimirus Magnus Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego (2014), finalista plebiscytu „Gazety Wyborczej” - Bydgoszczanin 25–lecia. Ponadto uzyskał wyróżnienie za reżyserię spektaklu V (F) ICD-10. Transformacje w ramach XVI Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2010), Nagrodę X Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu również za reżyserię spektaklu V (F) ICD 10. Transformacje (2010), Laur im. Andrzeja Szwalbego (2009), Nagrodę Feliks „Gazety Wyborczej” dla ludzi sukcesu (2008) oraz Nagrodę Marszałka Województwa Kujawsko – Pomorskiego (2008).

Jako reżyser debiutował spektaklem Roberto Zucco Bernarda M. Koltèsa (1992). Pracował w Teatrze im. Osterwy w Lublinie, gdzie zrobił m.in. Antygonę w Nowym Jorku Janusza Głowackiego (1993), Wiśniowy Sad A. Czechowa (1997), Krzesła E. Ionesco (1998). Poza tym, zrealizował m.in. Bachantki Eurypidesa (Teatr im. A. Mickiewicza, Częstochowa, 1995), Sędziów Stanisława Wyspiańskiego (Teatr Polski, Warszawa, 1998). W ramach „towarzystwa teatralnego” zrealizował  Shopping and Fucking Marka Ravenhilla (Teatr Rozmaitości, Warszawa, 1998), Ogień w głowie Mariusa von Mayenburga (1999). W czasach dyrekcji poznańskiej przygotował m.in. Noc Helvera oraz Helmucika Ingmara Villqista, Księcia niezłomnego Juliusza Słowackiego, Freiheit-Wolność wg Leona Kruczkowskiego, Terroryzm braci Presniakow. 

W 2005 r. zrealizował Iwanowa Antoniego Czechowa w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi, a trzy lata później Sen Nocy Letniej Williama Szekspira. W Teatrze Polskim w Bydgoszczy w 2008 r. wyreżyserował nagradzaną Sprawę Dantona Stanisławy Przybyszewskiej, a w 2009 Trzy siostry wg Antoniego Czechowa. W ramach międzynarodowego projektu Goethe-Institut After the fall / Po upadku. Europa po 1989 roku została zrealizowana premiera V (F) ICD -10. Transformacje z tekstem Artura Pałygi, będąca próbą teatralnego uchwycenia przemian w Europie Środkowo-Wschodniej po upadku komunizmu (Teatr Polski w Bydgoszczy, 2009), w 2011 roku wyreżyserował Operę za trzy grosze Bertolta Brechta, w 2012 roku – Popiełuszkę Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk, a w 2013 Wiśniowy Sad A. Czechowa. W 2014 roku na bydgoskiej scenie wyreżyserował cykl ośmiu monodramów Historie Bydgoskie Artura Pałygi, a w 2015 Krzyczcie, Chiny! wg Siergieja Tretiakowa. Wyreżyserował także Opowiem wam bajkę – spektakl na podstawie bajek Zofii Lorentz oraz wspomnień osób, które podczas powstania warszawskiego były dziećmi (Muzeum Powstania Warszawskiego, 2010).

Często pracuje w Teatrze Polskiego Radia. Doceniany reżyser słuchowisk radiowych (między innymi na VII i XIII Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry – Sopot” Paweł Łysak zwyciężył w kategorii - reżyseria - za słuchowiska: Witaj w tej krainie wg prozy Marka Nowakowskiego (2007) oraz Prorok Ilja według dramatu Tadeusza Słobodzianka (2013); w 2011 roku został laureatem Grand Prix tego Festiwalu za słuchowisko Somosierra Pawła Sztarbowskiego.