Agnieszka Przepiórska

Aktorka teatralna, filmowa i serialowa, pedagożka, producentka, kuratorka Festiwalu Carpe Diem w Czarnolesie. W latach 2021-2025 Związana z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, gdzie zagrała m.in w Weselu, Dziadach w reżyserii Mai Kleczewskiej, Proszę Państwa Wyspiański umiera Agaty Dudy Gracz . Jest takze twórczynią i wykonawczynią monodramów – z niezależną sceną teatralną w całej Polsce. Była członkinią kultowego kabaretu Pożar w Burdelu.

Od ponad dekady tworzy teatr biograficzny, który sama określa mianem „bioteatru” – autorskiej formy monodramu osadzonej na faktach, pamięci i emocjonalnej prawdzie postaci. W swojej pracy przywraca głos kobietom zapomnianym lub przemilczanym przez historię – takim jak Simona Kossak („Simona K. Wołająca na puszczy”), Zuzanna Ginczanka („Ginczanka. Przepis na prostotę życia”) czy Barbara Sadowska („W maju się nie umiera”), Jadwiga Stańczakowa („Jadwiga”) Wszystkie autorstwa Piotra Rowickiego, w reżyserii Anny Gryszkówny. Jej twórczość to wyrazisty głos w sprawach społecznych, kulturowych i historycznych, koncentrujący się na tematach pamięci, sprawiedliwości i kobiecej sprawczości.

Za rolę Barbary Sadowskiej została uhonorowana Nagrodą im. Aleksandra Zelwerowicza miesięcznika „Teatr” dla najlepszej aktorki sezonu 2022/2023. W 2023 roku znalazła się na liście 100 Najbardziej Wpływowych Kobiet „Forbes Women Polska”, a także była dwukrotnie nominowana do tytułu Superbohaterki „Wysokich Obcasów”.

Za kreację Irenki K. w monodramie Ocalone w reżyserii Mai Kleczewskiej (2024) otrzymała tytuł Najlepszej Aktorki 31. Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi oraz nominację w plebiscycie O!Lśnienia Onetu i Miasta Stołecznego Warszawy nagrodę aktorską na Festiwalu Rzeczywistość Przedstawiona w Zabrzu, nagrodę im. JC Norwida , a także Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Silnie związana z Warszawą i Mazowszem – tak jak większość jej bohaterek – konsekwentnie przywraca lokalnym miejscom i kobiecym biografiom ich należne miejsce w zbiorowej pamięci.