Sen nocy letniej
- reżyseria — Maciej Wojtyszko
- premiere — 15 november 1991
- place — Big Stage
obsada
- January Brunov – Groszek
- Jarosław Gruda – Elf na służbie u Tytanii
- Jerzy Gudejko – Groszek
- Kazimierz Kaczor – Piotr Kloc
- Władysław Kowalski – Mikołaj Podszewka
- Piotr Kozłowski – Lizander
- Dorota Landowska – Helena
- Henryk Machalica – Tezeusz
- Sylwester Maciejewski – Pajęczynka
- Grażyna Marzec – Hipolita
- Bogdan Misiewicz – Filostrat
- Franciszek Pieczka – Egeusz
- Andrzej Piszczatowski – Egeusz
- Włodzimierz Press – Oberon
- Tomasz Sapryk – Demetriusz
- Justyna Sieńczyłło – Hermia
- Zygmunt Sierakowski – Framuga
- Wojciech Skibiński – Tomasz Dziubek
- Krzysztof Stroiński – Franciszek Piszczała
- Maciej Szary – Ignacy Chudzina
- Joanna Szczepkowska – Tytania
- Jagna Tomaszewski – Puk
- Aleksander Trąbczyński – Puk
- Kazimierz Wysota – Pyłek
- Jerzy Zelnik – Oberon
- Joanna Żółkowska – Hipolita
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Maciej Wojtyszko
- scenografia – Barbara Hanicka
- muzyka – Zbigniew Karnecki
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
reviews
- Najdobitniej reprezentuje ten świat oczywiście Tytania, czyli Joanna Szczepkowska, której strój i makijaż przypomina modę lansowaną na estradzie w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Wydaje się, że jest to image zaprojektowany bardzo świadomie. Dzięki takiej właśnie Tytanii, otoczonej przez elfy w foliowych deszczowcach, czarodziejska baśniowość Shakespeare'a nabiera cech współczesnej estetyki, przeobraża się w ten rodzaj oniryczności, który ekscytuje fanów na koncertach muzyki pop. I nawet poranek w gaju ateńskim, gdy rozwiewa się sen nocy letniej, przypomina atmosferę, jaka towarzyszy o świcie wielbicielom podniecających rozrywek – bohaterowie budzą się z rodzajem kaca, rozbici i wyczerpani, pospiesznie rozchodzą się każde w swoją stronę, jakby każde gnane było poczuciem wstydu.Wanda Zwinogrodzka, „Gazeta Wyborcza”
- Maciej Wojtyszko poszedł w stronę pewnej kameralności. Oszczędna scenografia i kameralność środków inscenizacyjnych kieruje uwagę widza na tekst utworu. (...). Maciej Wojtyszko tak poprowadził spektakl, by językowa warstwa przedstawienia znalazła tu swoją ekspozycję.Temida Stankiewicz-Podhorecka, „Życie Warszawy”
repertoire
Wczytywanie...