Żegnaj Judaszu
- reżyseria — Wiesław Górski
- premiera — 25 listopada 1975
- miejsce — Scena Duża
obsada
- Mariusz Benoit – Judasz
- Piotr Cieślak – Piotr
- Kazimierz Kaczor – Komisarz
- Krzysztof Majchrzak – Jan
- Grażyna Marzec – Młodziutka Blada
- Maciej Rayzacher – Piotr
- Andrzej Wasilewicz – Jan
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Wiesław Górski
- scenografia – Wacław Kula
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
recenzje
- „Żegnaj Judaszu” to opowieść o braku wzajemnego zaufania, o walce i tragicznym konflikcie jednostki, dotąd szlachetnej i nagle łamiącej się. A więc jednak słabej, bardziej odpornej na ból fizyczny niż na moralne katusze. Judasza bowiem nie złamały nawet najbardziej okrutne tortury prześladowców, ale właśnie brak zaufania przyjaciół, poczucie wyobcowania i daremność poniesionej ofiary.„Głos Pracy”
- Iredyński czuje dialog teatralny jak niewielu z naszych współczesnych dramatopisarzy. Jest to dialog dramatyczny, celnie zindywidualizowany, coś się w nim dzieje. W tym siła sztuk tego pisarza, znacznie większa niż w konstruowaniu całości, w jasnym przeprowadzeniu myśli. Dlatego Wiesław Górski (...) słusznie położył główny nacisk na dramatyczność dialogu. Dał przedstawienie bez udziwnień inscenizacyjnych, oparte przede wszystkim na słowie, dynamiczne w swym wewnętrznym nurcie.August Grodzicki, „Życie Warszawy”
w repertuarze
Wczytywanie...