Wariacje Goldbergowskie

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawiewięcej fotografii

recenzje

• Okazuje się, że również dla dzisiejszego widza teatralnego może być rzeczą ciekawą śledzenie procesu powstawania spektaklu niejako „od kulis”. Od pierwszych, niedoprecyzowanych jeszcze koncepcji reżyserskich, aż do ostatecznego rezultatu, który ogląda publiczność po podniesieniu kurtyny. Tekst, a właściwie „partytura” Taboriego – dającego duże pole do popisu aktorom – obfituje w ciekawe spięcia dramaturgiczne. W często zaskakujące trafnością, autoironią i humorem spostrzeżenia na temat tego, co i jak rodzi się na scenie. Sytuacyjny, niekiedy świetny, innym zaś razem mniej wybredny żart splata się tu z refleksją na temat wzajemnego przenikania tradycyjnego mitu kulturowego z działającą przez „ogłuszenie” widza kulturą masową... 
  Barbara Kazimierczyk, „Polska Zbrojna”
• Na ruchomych piaskach tekstu Taboriego dobrze jednak czują się aktorzy prowadzeni reżyserską, pewną ręką Rudolfa Zioły (...). Mariusz Benoit (Mr Jay, reżyser) i Władysław Kowalski (jego asystent, Goldberg) stworzyli tandem, który przetwarza wyobraźnię autora na działania sceniczne. Raz więc grają wyznaczone w obsadzie postaci, to znowu stają się demiurgami tworzącymi świat teatru, aby za chwilę przedzierzgnąć się w postaci sceniczne drugiego stopnia.
  Tomasz Miłkowski, „Życie Nasze Codzienne”