Lekcja polskiego

Anna Bojarska
  • reżyseria — Andrzej Wajda
  • premiera — 28 września 1988
  • miejsceScena Duża

obsada

twórczynie i twórcy

  • reżyseriaAndrzej Wajda
  • scenografiaKrystyna Zachwatowicz
  • muzykaTadeusz Kościuszko

nagrody

  • Na XXVIII Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu Tadeusz Łomnicki otrzymał Grand Prix Festiwalu, a Joanna Szczepkowska Główną nagrodę aktorską.
     

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

recenzje

  • „Lekcja polskiego” opiera się na dwu postaciach: Kościuszki i Emilii Zeltner. Źle zagrana byłaby ta sztuka na pewno nie do zniesienia, a myślę, że nawet w dobrym wykonaniu uznalibyśmy ją prawdopodobnie za nużącą, na szczęście w Teatrze Powszechnym grana jest znakomicie! Zarówno przez Tadeusza Łomnickiego, jak i przez Joannę Szczepkowską – rewelacyjny duet godny najgorętszych braw, jakie też zresztą po przedstawieniu otrzymał. Mimo że to istotnie jest jak gdyby lekcja polskiej historii i polskiej postawy wobec historii, to jednak spektakl w tej reżyserii i w tej obsadzie ma doskonałą dramaturgię, przykuwa naszą uwagę, no i... dokształca, dokształca.
    Lucjan Kydryński, „Przekrój”
  • Andrzej Wajda i Krystyna Zachwatowicz doskonale uwypuklili walory sztuki. W całym spektaklu dużo jest wyciszonego piękna, kulturalnego umiaru. Dotyczy to stylu aktorstwa, rodzaju dynamiki, sposobu charakteryzowania poszczególnych postaci. A także wyszukanych, stonowanych barw scenografii operującej czytelnymi skrótami oraz ładnymi rekwizytami i strojami dobrze charakteryzującymi czas i osoby.
    Hanna Szczawińska, „Słowo Powszechne”

w repertuarze

Wczytywanie...