Lekcja polskiego
- reżyseria — Andrzej Wajda
- premiera — 28 września 1988
- miejsce — Scena Duża
obsada
- Jarosław Gruda – Chłop
- Gustaw Lutkiewicz – Generał Paszkowski
- Tadeusz Łomnicki – Tadeusz Kościuszko
- Sylwester Maciejewski – Szlachcic I
- Wiesława Mazurkiewicz – Księżna Ludwika Lubomirska
- Cezary Morawski – Szlachcic II
- Zdzisław Sobociński – Szlachcic III
- Joanna Szczepkowska – Emilia Zeltner
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Andrzej Wajda
- scenografia – Krystyna Zachwatowicz
- muzyka – Tadeusz Kościuszko
nagrody
- Na XXVIII Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu Tadeusz Łomnicki otrzymał Grand Prix Festiwalu, a Joanna Szczepkowska Główną nagrodę aktorską.
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
recenzje
- „Lekcja polskiego” opiera się na dwu postaciach: Kościuszki i Emilii Zeltner. Źle zagrana byłaby ta sztuka na pewno nie do zniesienia, a myślę, że nawet w dobrym wykonaniu uznalibyśmy ją prawdopodobnie za nużącą, na szczęście w Teatrze Powszechnym grana jest znakomicie! Zarówno przez Tadeusza Łomnickiego, jak i przez Joannę Szczepkowską – rewelacyjny duet godny najgorętszych braw, jakie też zresztą po przedstawieniu otrzymał. Mimo że to istotnie jest jak gdyby lekcja polskiej historii i polskiej postawy wobec historii, to jednak spektakl w tej reżyserii i w tej obsadzie ma doskonałą dramaturgię, przykuwa naszą uwagę, no i... dokształca, dokształca.Lucjan Kydryński, „Przekrój”
- Andrzej Wajda i Krystyna Zachwatowicz doskonale uwypuklili walory sztuki. W całym spektaklu dużo jest wyciszonego piękna, kulturalnego umiaru. Dotyczy to stylu aktorstwa, rodzaju dynamiki, sposobu charakteryzowania poszczególnych postaci. A także wyszukanych, stonowanych barw scenografii operującej czytelnymi skrótami oraz ładnymi rekwizytami i strojami dobrze charakteryzującymi czas i osoby.Hanna Szczawińska, „Słowo Powszechne”
w repertuarze
Wczytywanie...