Chłopi

na podstawie powieści Władysława Stanisława Reymonta
  • premiera — 13 maja 2017
  • czas trwania 190 min (w tym 1 przerwa)
  • miejsceScena Duża

Z monumentalnej powieści Władysława Reymonta Krzysztof Garbaczewski wyławia treści ekologiczne i emancypacyjne; śledzi związki człowieka ze światem przyrody, definiuje na swój własny sposób potrzebę i sens pracy. W wielopoziomowej inscenizacji konfrontuje idee pisarza z tymi współczesnymi, tworząc świat istot będących po części ludźmi, zwierzętami i robotami, które poszukują celu własnej egzystencji. Świat „Chłopów” Garbaczewskiego to także arena działania performerskiego, na której rozgrywają się dramaty społeczności funkcjonującej często w oparciu o przemoc wobec kobiet i relacje wykluczenia. 

Uhonorowana w 1924 roku Nagrodą Nobla powieść przedstawia życie fikcyjnej wsi Lipce z końca XIX wieku. Czytana zwykle jako etnograficzny zapis przeszłości, dzisiaj na powrót odsłania swoją mitotwórczą potęgę i kreacyjną moc języka. Korzenie polskiej mentalności, jak opisuje to historyk Andrzej Leder, wywodzą się z folwarcznej relacji „tego, kto po bat sięga i tego, czyj grzbiet pod bat się pochyla”, a nawet sięgają jeszcze dalej – w głąb ludzkiego ducha, którego sens odnaleźć można w podporządkowaniu się odwiecznemu cyklowi natury. 

Spektakl dla widzów od 16. roku życia. 

Spektakl wziął udział w III edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”.

obsada

twórcy

  • adaptacja, reżyseriaKrzysztof Garbaczewski
  • scenografiaKrzysztof Garbaczewski, Jan Strumiłło
  • kostiumySławomir Blaszewski
  • wideoRobert Mleczko
  • muzykaJan Duszyński
  • reżyseria światłaBartosz Nalazek
  • opracowanie tekstówKarolina Kapralska
  • asystent reżysera Radosław Mirski
  • inspicjentkaBarbara Sadowska

nagrody

  • Festiwal Nowego Teatru, 56. Rzeszowskie Spotkania Teatralne:
    – „Nagroda dla młodego twórcy” dla Magdaleny Koleśnik za rolę Jagny.
     
  • Nagrody podczas 43. Opolskich Konfrontacji Teatralnych „Klasyka Żywa”:
    – wyróżnienie za rolę Jagny dla Magdaleny Koleśnik
    – nagroda za muzykę dla Jana Duszyńskiego.
     
  • Jury dziennikarskie przyznało:
    – wyróżnienie dla spektaklu
    – główną nagrodę aktorską ex equo Magdalenie Koleśnik, Julii Wyszyńskiej oraz Mateuszowi Łasowskiemu
    – nagrodę za scenografię Krzysztofowi Garbaczewskiemu oraz Janowi Strumiłło.
     
  • Jury młodych przyznało:
    – wyróżnienie dla spektaklu: „Doceniając fakt, że przedstawienie jest efektem spójnej, indywidualnej reżyserskiej wizji. Nie do przecenienia jest także wysoki poziom artystycznego wykonania i aktorskiego rzemiosła. Jury zwraca uwagę na realizacyjną brawurę, przy jednoczesnym zachowaniu ducha litery tekstu Reymonta, co składa się na udaną próbę reaktualizacji sensu powieści” (cyt. z uzasadnienia nagrody).

multimedia

fot. Magda Hueckel

recenzje

  • „Chłopi” to niesamowity spektakl! Za sprawą aktorstwa na naprawdę wysokim poziomie, za sprawą poetyckości i mistyczności, na którą składa się warstwa wizualna, muzyczna i językowa. I wreszcie dzięki ogromnej, niekonwencjonalnej wyobraźni i odwadze reżysera! Fantastyczny, przejmujący i jednocześnie naprawdę zabawny to spektakl. Idźcie na niego tłumnie. Warto!
    Monika Krawczak, blog BYŁAM WIDZIAŁAM
  • (...) artysta [Krzysztof Garbaczewski] zrobił bowiem z „Chłopów” dzieło tak odlotowe, że oglądając spektakl nie można uwierzyć w to, co się wyprawia na scenie. Coś takiego mogło powstać tylko w głowie szaleńca. (…) można też po prostu rozkoszować się stworzonym przez Garbaczewskiego i jego znakomitych współpracowników (...) scenicznym kosmosem, bo niemal każda scena w tym spektaklu jest takim odpałem, że albo oczy z orbit wychodzą, albo spada się ze śmiechu z fotela, bowiem Krzysztof Garbaczewski zrobił w Powszechnym najdowcipniejszy spektakl w swojej karierze. I nie byłoby, ma się rozumieć, tych wszystkich cudowności, gdyby nie aktorzy. „Chłopi” są popisem, w najlepszym znaczeniu tego słowa, możliwości zespołu aktorskiego Teatru Powszechnego. (…). Pewne jest natomiast to, że Teatr Powszechny ma kolejnego hiciora.
    Mike Urbaniak, blog Pan od Kultury

w repertuarze

Wczytywanie...