Sprawa Dantona

Stanisława Przybyszewska
  • reżyseria — Andrzej Wajda
  • premiere — 25 january 1975
  • placeBig Stage

Spektakl był pokazywany w TV jugosłowiańskiej w 1976 roku.

Program spektaklu (kliknij na ikonę – pobierz; lepsza jakość w archiwum Teatru):

obsada

  • Mariusz BenoitKomisarz I, Merlin, Vadier
  • Tadeusz BiałoszczyńskiFabre
  • Jerzy BogajewiczFryzjer Robespierre'a/Panis
  • Janusz BukowskiBlondyn, Vadier
  • Piotr CieślakInteligent/Herman
  • Ewa DałkowskaKobieta I
  • Mirosława DubrawskaGospodyni
  • Edmund FettingPhilippeaux
  • Aleksander FordDrukarz/Freron
  • Maciej GórajBillaud
  • Andrzej GrąziewiczWestermann, Woźny, Chaumette, Dozorca więzienia
  • Leszek HerdegenCollot
  • Jan JeruzalInwalida/Amar
  • Kazimierz KaczorMurarz/Bourdon
  • Edmund KarwańskiPhilippeaux/Lindet
  • Elżbieta KępińskaEleonore
  • Jerzy KleynPiekarz
  • Władysław KowalskiSaint Just
  • Gabriela KownackaLouise
  • Piotr KrasickiMerlin
  • Edward LachŻołnierz I
  • Gustaw LutkiewiczLegendre
  • Marta ŁawińskaMadeleine
  • Olgierd ŁukaszewiczCamille Desmoulins
  • Krzysztof MajchrzakDelacroix/Lindet
  • Grażyna MarzecKobieta I/Lucille
  • Wiesława MazurkiewiczKobieta II
  • Kazimierz MeresFabre
  • Zbigniew MichŻołnierz II/Chaumette
  • Rafał MickiewiczSkazaniec
  • Konrad MorawskiFabre
  • Bronisław PawlikDanton
  • Franciszek PieczkaWestermann
  • Andrzej PiszczatowskiSzpicel/Herault
  • Wojciech PszoniakRobespierre
  • Maciej RayzacherKomisarz II/Barere
  • Anna SeniukKobieta II
  • Jan Tadeusz StanisławskiSekretarz
  • Andrzej SzalawskiFouquier
  • Maciej SzaryFryzjer
  • Aniela ŚwiderskaDama
  • Mariusz ŚwigońWoźny/Dozorca więzienia
  • Andrzej WasilewiczWoźny/Dozorca więzienia
  • Izabela WilczyńskaGospodyni
  • Marian WiśniowskiStudent/Chaumette/Herman
  • Andrzej WykrętowiczCarnot
  • Piotr ZaborowskiBillaud/Sekretarz, Student
  • Stanisław ZaczykDelacroix
  • Joanna ŻółkowskaLouise

twórczynie i twórcy

  • reżyseriaAndrzej Wajda
  • scenografiaAndrzej Wajda, Krystyna Zachwatowicz
  • kostiumyKrystyna Zachwatowicz

nagrody

  • I nagroda zespołowa dla Teatru Powszechnego i nagrody indywidualne XV Kaliskich Spotkań Teatralnych dla Andrzeja Wajdy za reżyserię oraz Bronisława Pawlika, Wojciecha Pszoniaka i Władysława Kowalskiego za kreacje aktorskie.
  • Główna Nagroda - Laur Koryfeusza - dla Teatru Powszechnego i nagrody indywidualne I Opolskich Konfrontacji Teatralnych Klasyka Polska w 1975 roku dla Andrzeja Wajdy, Krystyny Zachwatowicz, Bronisława Pawlika, Wojciecha Pszoniaka, Władysława Kowalskiego, Elżbiety Kępińskiej, Edmunda Fettinga, Leszka Herdegena, Olgierda Łukaszewicza i Stanisława Zaczyka.

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

reviews

  • Sztuka niespełna trzydziestoletniej autorki to przede wszystkim dramat racji intelektualnych, historiozoficznych, w drugim planie moralnych. (...). Spór Dantona z Robespierre'm to dla autorki nie tylko dramatyczna konfrontacja postaw ludzkich, lecz historyczna konfrontacja dwóch idei, dwóch odmiennych poglądów na istotę rewolucji. (...). Zdumiewające jest u tak młodej autorki psychologiczne bogactwo postaci i filozoficzna zawartość ich sporów. Żaden z bohaterów „Sprawy” nie jest postacią schematyczną, żadna z długich dysput nie jest pustosłowiem. (...). Dramat jest tak skonstruowany i napisany, że bije z niego potęga i rozmach czasów, których dotyczy.
    Maciej Karpiński, „Radar”
  • Danton i Robespierre. Tocząca się między nimi walka o władzę jest równocześnie walką o utrwalenie czy uratowanie rewolucji, prowadzoną według różnych taktyk i strategii politycznych. (...). Sztuka Przybyszewskiej ma ogromny ładunek dramatyczny, choć rozłożony w rozciągłym, miejscami zahaczającym o publicystykę, tekście, z którego dopiero teatr i reżyser mogą wykroić przedstawienie. (...). Wajda zabrał się do „Sprawy Dantona” niejako wbrew swoim upodobaniom teatralnym. Zrezygnował z widowiskowości i dynamizmu, ograniczył się do klarownego wydobycia myśli i wyeksponowania konfliktu postaw rewolucyjnych. Pod tym względem przedstawienie głęboko porusza – oczywiście widza, który w teatrze lubi myśleć.
    August Grodzicki, „Życie Warszawy”

repertoire

Wczytywanie...