Tylko ta pchła

Naomi Wallace
  • reżyseria — Anna Augustynowicz
  • premiera — 29 kwietnia 2000
  • miejsceScena Mała

obsada

twórczynie i twórcy

  • reżyseriaAnna Augustynowicz
  • przekład Małgorzata Semil
  • dekoracje Marek Braun
  • kostiumyZofia de Ines
  • muzykaJacek Ostaszewski
  • światło Krzysztof Sendke

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

recenzje

  • Historia pięciu osób skazanych na wielotygodniową kwarantannę stała się w ujęciu Anny Augustynowicz poetyckim i drastycznym studium ludzkich uczuć. Zrezygnowała ona z siedemnastowiecznych realiów ogarniętego zarazą Londynu, nie pokazuje też szczurów, krwawiących ran, spalonego ciała, słowem żadnych dosłowności, jakie zapisała w tekście autorka. Umieszcza bohaterów w sterylnej przestrzeni, ściany obite gładką blachą i ubiera ich w przezroczyste ubrania przypominające celofanowe opakowania. Jej przedstawienie unika tym sposobem sentymentalizmu, ale nie poetyckości.
    Elżbieta Baniewicz, „Twórczość” 09.2000
  • Augustynowicz udało się uniknąć natrętnego turpizmu, choć tekst samej sztuki mógłby do tego skłaniać. Dzięki odrealnieniu scenicznego świata nie ma w tym spektaklu także łzawego banału. Postaci przypominają bardziej archetypy niż ludzi z krwi i kości, a jednak sztuka nie traci przez to nic z siły swojego oddziaływania. Przeciwnie, chłodne, powściągliwe aktorstwo wyostrza tragizm opowiadanej historii.
    Jakub Janiszewski, „Życie Warszawy” 2-3.05.2000

w repertuarze

Wczytywanie...