Trzech w linii prostej

Roman Bratny
  • reżyseria — Zygmunt Hübner
  • premiera — 7 listopada 1975
  • miejsceScena Duża

obsada

  • Henryk BąkSandomierski
  • Janusz BukowskiSzymon
  • Andrzej GrąziewiczAktor
  • Leszek HerdegenJerzman II
  • Mieczysław PawlikowskiRedaktor
  • Monika SołubiankaScript-girl
  • Andrzej SzalawskiJerzman I
  • Maciej SzaryJerzman III
  • Marian WiśniowskiAktor
  • Piotr ZaborowskiJerzman III

twórczynie i twórcy

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

recenzje

  • Półtoragodzinne przedstawienie polega na bardzo dużym skrócie, ale tak esencjonalnym, że sens powieści został ocalony. Pytanie, czy utwór Bratnego jest politycznie-angażujący, czy historycznie-retrospektywny, w przedstawieniu znajduje odpowiedź, że przede wszystkim prawniczo-moralistyczny. Oprawa sceniczna w postaci rozmów przy nakręcaniu filmu jest tylko zewnętrzną łupiną inscenizacji. W istocie odbywa się nieformalna rozprawa sądowa, w której biorący udział są jednocześnie oskarżonymi i oskarżycielami. Wszyscy są odpowiedzialni za rzeczywistość, choć w różnym stopniu, zależnie od tego, jaki ciężar dobra i zła brali na swoje barki.
    Jerzy Zagórski, „Kurier Polski”
  • To prawda, że sztuka Bratnego – Hübnera jest czystą publicystyką. (...). Wyśmiewaną sloganowość tamtej epoki atakuje antysloganem, który też zdążył stać się oklepanym komunałem. Uderza też pewna schematyczność (...). A jednak słucha się tego wszystkiego z zainteresowaniem i zaangażowaniem, bo choć tu o przeszłości mowa, rzecz idzie o naszą teraźniejszość i przyszłość, do tego zaś nieczęsto zdarza się okazja w teatrze.
    August Grodzicki, „Życie Warszawy”

w repertuarze

Wczytywanie...