Teatr domowy
- reżyseria — Maciej Szary
- premiera — 15 listopada 1989
- miejsce — Scena Duża
obsada
- Ewa Dałkowska
- Joanna Ładyńska – Zuzanna / Lucy / Marketa / Maruszka
- Cezary Morawski – Leopold Kopriva / Trzeci śledczy
- Andrzej Piszczatowski – Leopold Kopriva / Trzeci śledczy
- Zygmunt Sierakowski – Pierwszy / Ferdynand Vaniek
- Maciej Szary – Olbram / Drugi śledczy
- Bogdan Szczesiak – Olda / Franek
- Kazimierz Wysota – Drugi / Pierwszy śledczy
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Maciej Szary
- przekład – Andrzej Sławomir Jagodziński
- scenografia – Małgorzata Sapetto
- muzyka – Janusz Bogacki
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
recenzje
- Teatr Domowy powołała do życia autentyczna potrzeba przekazania treści, które - tak aktorzy, jak widzowie - uznają za istotne. To pozwala mu zachować żywotność, mimo że opadła osobliwa, sugestywna aura, która niegdyś go otaczała. Inna rzecz, że na wspomnienie tych niepowtarzalnych wieczorów, w trakcie których nawet klaskać zbyt głośno nie było wolno, łza się w oku kręci. I któż by kiedyś pomyślał, że za stanem wojennym też można... zatęsknić.Wanda Zwinogrodzka, Gazeta Wyborcza
- Przed spektaklem na scenie pojawia się Ewa Dałkowska, przypominając dzieje Teatru Domowego i ironizując na temat jego niespodziewanego wyniesienia na prestiżową, państwową scenę. Jest też miejsce na okolicznościową piosenkę. Wszystko to przenosi nas w nieodległy czas wojskowych patroli i esbeckich wizyt w mieszkaniach, w czasie godziny milicyjnej i konspiry, demonstracji ulicznych i solidarności społecznej.Piotr Bratkowski, Literatura
w repertuarze
Wczytywanie...