Powrót Pana Cogito

recenzje

• Zapasiewicz mówi tutaj słowami Herberta, tak jakby mówił we własnym imieniu. I właściwie nie można oceniać tego przedsięwzięcia w kategoriach teatru. Chwilami wydaje się, że wszelka ocena byłaby wręcz nadużyciem. Nie wiadomo, czy to właśnie fascynacja poezją Herberta, do jakiej aktor wielokrotnie się przyznawał, czy też charakterystyczny, oszczędny, niemal surowy styl aktorstwa – coś jednak sprawia, że Zapasiewicz wydaje się być w sposób naturalny predysponowany do interpretacji „Przesłania Pana Cogito”.
  Jakub Janiszewski, „Dzień Dobry” 15.03.2002