Pan Wokulski

wg powieści „Lalka” Bolesława Prusa
  • reżyseria — Adam Haniszkiewicz
  • premiera — 13 stycznia 1967
  • miejsceScena Duża

obsada

  • Janusz BukowskiMraczewski
  • Seweryn ButrymKsiążę
  • Czesław ByszewskiAdwokat
  • Tadeusz CzechowskiKazimierz Starski
  • Mariusz DmochowskiStanisław Wokulski
  • Władysław EbertBaron
  • Zofia GrabowskaProfesorowa Zasławska
  • Tadeusz JanczarFitulski, fryzjer
  • Kazimierz JanusLokaj
  • Czesław JaroszyńskiJulian Ochocki
  • Edmund KarwańskiAdwokat
  • Teofila KoronkiewiczJoanna Hrabina Karolowa
  • Zofia KucównaKazimiera Wąsowska
  • Gustaw LutkiewiczDr Szuman
  • Juliusz Łuszczewski Szlangbaum
  • Ludwik MichałowskiMarszałek
  • Janina NowickaKazimiera Wąsowska
  • Zbigniew OkszaHrabia II
  • Leszek OstrowskiIgnacy Rzecki
  • Sylwester PawłowskiKlejn
  • Józef PierackiTomasz Łęcki
  • Aleksander PiotrowskiRozenblum
  • Eugeniusz RobaczewskiLisiecki
  • Tadeusz WaczkowskiSzprot
  • Ewa WawrzońIzabella Łęcka
  • Elżbieta WieczorkowskaFlorentyna
  • Edmund WiśniewskiSzlachcic
  • Marek WojciechowskiIgnacy Rzecki; Klejn
  • Mirosław WojtulanisSzpigelman
  • Kazimierz WójcikowskiHrabia I

twórczynie i twórcy

  • reżyseriaAdam Haniszkiewicz
  • adaptacjaAdam Haniszkiewicz
  • scenografiaXymena Zaniewska

multimedia

fot. Edward Hartwig, z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

recenzje

  • „Pan Wokulski” w Teatrze Powszechnym jest od początku do końca sztuką historyczną. Od pięknych kostiumów Zaniewskiej poczynając, na ogólnej wymowie całości kończąc. I tylko ktoś, komu się wszelkie kategorie historycznego myślenia absolutnie poplątały, mógłby uznać ten spektakl za sztukę „z kluczem”, przewrotnie naszpikowaną aluzjami do jakiejś wykoncypowanej, czy mocno wysublimowanej rzeczywistości. Jest to przedstawienie adresowane do bardzo normalnego widza. Do widza, który nie ma przesadnych kompleksów, uczuleń i urazów (...). Hanuszkiewicz pokazuje mu w swoim przedstawieniu kawałek dawnej Polski, takiej, jakiej już nie ma. I nie robi z tego sentymentalnej malowanki, bo podobnej malowanki nie wykonał również Prus. I pokazuje też Wokulskiego, w którego charakterologiczne rysy będą zapewne wyposażeni liczni Polacy aż do skończenia świata.
    Jan Kłossowicz, „Polityka” nr 10, 11.03.1967
  • Adam Hanuszkiewicz maił ambicję stworzenia na podstawie „Lalki” samodzielnej sztuki „Pan Wokulski”. Tematem miały być dzieje Wokulskiego na tle obrazu pokolenia z okresu budowy kapitalizmu polskiego w XIX wieku. Konsekwentnie zaś wydobył z bogatej, wielowarstwowej powieści jeden wątek: miłość Wokulskiego i Łęckiej i pokazał tylko to, co z tym się bezpośrednio łączyło.
    Wanda Padwa, „Trybuna Mazowiecka” nr 18, 21-22.01.1967

w repertuarze

Wczytywanie...