Martwa natura
- premiera — 6 listopada 2020
- czas trwania — 90 min
- miejsce — Scena Mała
„Martwa natura” to zbiór elegii, które pozwalają nam nie tyle przepracować stratę, ile uświadomić sobie, co niesie ze sobą świadomość braku i nieobecności. Być może świat, który znamy, zaczyna odchodzić w niepamięć, ale stworzenie nowego porządku – społecznego, instytucjonalnego, artystycznego – będzie trudne do przeprowadzenia, jeśli nie będziemy wiedzieć, z kim i z czym musimy się pożegnać.
W czasach pandemii wiele wyobrażeń i przekonań na temat sztuki ulega rozpadowi. Jednak niektóre z nich mogą się umocnić – tak jak przeświadczenie, że sztuka służy nam do budowania więzi i sojuszy, sieci porozumienia i wsparcia. Joseph Beuys – aktywista i niepokorny artysta, nieugięty rzecznik troski o środowisko naturalne – stanowi punkt wyjścia dla wędrówki po tych terytoriach sztuki, które są podejrzewane o właściwości terapeutyczne. Być może nadszedł czas, żeby spróbować zachwiać starymi podziałami między sztuką a społeczeństwem, sztuką a nie-sztuką, sztuką a naturą. Być może sztuka mogłaby pomóc nam zastąpić poprzednie nawyki brakiem przyzwyczajeń i otwartością na zmianę.
***
W spektaklu wykorzystywany jest dym sceniczny.
***
Spektakl zrealizowany przez Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie w ramach projektu „Beuys” dzięki wsparciu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Partnerzy: Gorki Theater, Sommerblut Kulturfestival e.V. w Kolonii i Theater Freiburg.
***
Twórcy o pracy nad spektaklem:
www.powszechny.com/wypowiedzitwórców
***
Wywiady z artystkami Alice Creischer, Susanne Kriemann oraz Antje Majewski. Rozmowy przeprowadziła reżyserka spektaklu, Agnieszka Jakimiak. Publikacja w wersji PDF
–> kliknij na grafikę poniżej i pobierz:
*** Kompozycja „Martwa natura” Antoniny Nowackiej, zaprezentowana 13 września 2020 r. przed Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie:
www.powszechny.com/kompozycjamartwanatura
twórcy
- reżyseria – Agnieszka Jakimiak
- scenariusz – Mateusz Atman, Agnieszka Jakimiak
- scenografia, dramaturgia i reżyseria światła – Mateusz Atman
- choreografia – Katarzyna Wolińska
- muzyka – Antonina Nowacka
- wideo – Michał Januszaniec
- tłumaczenie – Iwona Nowacka
- współpraca kuratorska – Marta Keil
- inspicjentka – Barbara Sadowska
multimedia
recenzje
- To jeden wielki hymn pożegnalny dla natury, która staje się coraz bardziej martwa. Mateusz Atman i Agnieszka Jakimiak napisali tekst, w którym głęboka ekologiczna wrażliwość przefiltrowana jest przez motywy wybrane z życia i twórczości niemieckiego artysty i aktywisty Josepha Beuysa. Twórczyniom i twórcom skutecznie udaje się zbudować na scenie atmosferę stypy, kontrapunktowaną od czasu do czasu gryzącą ironią. Ogromne wrażenie robią sceny pożegnań z wymierającymi gatunkami zwierząt czy bezlitosna krytyka polskiego umiłowania węgla.Przemysław Gulda, „Gulda poleca”, IG, „Gazeta Wyborcza” – Gdańsk
- Spektakl Agnieszki Jakimiak to bardzo piękny i smutny utwór o tym, że w pędzie za nowoczesnością i pragnieniem posiadania zaprzepaściliśmy największą wartość tego świata.Agnieszka Małgorzata Adamska, blog Rude Girl