Makbet
- reżyseria — Mariusz Treliński
- premiera — 24 maja 1996
- miejsce — Scena Duża
obsada
- Jacek Braciak – Malcolm
- Agnieszka Czekańska – Wiedźma III
- Janusz Gajos – Makbet
- Jarosław Gruda – Morderca I
- Katarzyna Herman – Wiedźma II
- Krystyna Janda – Lady Makbet
- Wiesław Komasa – Banko
- Piotr Kozłowski – Mucduff
- Rafał Królikowski – Donalbain
- Gustaw Lutkiewicz – Doktor szkocki
- Sylwester Maciejewski – Seyton, Odźwierny
- Wiesława Mazurkiewicz – Hekate
- Cezary Morawski – Morderca II
- Edyta Olszówka – Wiedźma III
- Sławomir Pacek – Sługa
- Franciszek Pieczka – Duncan
- Tomasz Sapryk – Ross
- Justyna Sieńczyłło – Wiedźma I
- Zygmunt Sierakowski – Lennox
- Katarzyna Skrzynecka – Lady Macduff
- Beata Ścibakówna – Dama dworu
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Mariusz Treliński
- przekład – Jerzy S. Sito
- dekoracje – Andrzej Kreütz Majewski
- kostiumy – Boris F. Kudlička
- muzyka – Włodzimierz Kiniorski
- ruch sceniczny – Emil Wesołowski
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
recenzje
- Jest to tragedia starych, bezdzietnych ludzi. Lady Makbet, którą gra Krystyna Janda, z niechęcią i zazdrością patrzy na dziecko Macduffa, w jednej ze scen gwałtownie porywa je w ramiona i pokrywa pocałunkami, dopóki nie wyrwie go matka. Później wypycha sobie suknię szarfą, którą wyciąga w scenie szaleństwa krzycząc jak przy porodzie. Taka interpretacja daje psychologiczną prawdę działaniom zbrodniczej pary. Oboje swoją agresję kierują na tych, którzy sukcesorów juz mają: króla Duncana, Banka i Macduffa.Roman Pawłowski, „Gazeta Wyborcza”
- Janusz Gajos gra Makbeta obezwładnionego sytuacją, w jaką został przez los i przez żonę, niemal bezwolnie, wmanewrowany. Jest wyciszony, powolny, niepewny każdego stawianego kroku. Krystyna Janda – Lady Makbet jest więc z kolei tą, która w widoczny sposób przejmuje inicjatywę. Szybka, nerwowa, rozbiegana, ze sztucznym uśmiechem, ratująca męża w podejrzanych sytuacjach, wreszcie gwałtowna i rozhisteryzowana, jak to tylko Janda być potrafi, w scenie lunatycznego ataku. Ciekawe, ogromne – w przypadku szczególnie Gajosa będącego niemal przez cały czas na scenie – na pewno precyzyjnie przemyślane kreacje.Lucjan Kydryński, „Przekrój”
w repertuarze
Wczytywanie...