Król Lear

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawiewięcej fotografii

recenzje

• Niełatwo pisać o tym przedstawieniu; nie daje się ono wtrącić w jednoznaczne oceny. Jest w wielu sekwencjach piękne i, powtórzę rzadko używane słowo, szlachetne. Jest pewnie jedną z najciekawszych i najodważniejszych inscenizacji klasycznej tragedii na naszych scenach w ostatnim czasie. I ociera się o wielkość – zapewne dokładnie w takim stopniu (i z tymi kłopotami), na jaki polski teatr w jego tradycyjnym, konserwatywnym modelu stać.
  Jacek Sieradzki, „Polityka” 02.06.2001
• Leara zagrał Zapasiewicz tak, jak zapowiadał. Bez technicznych fajerwerków, bez zbytniego patosu. Od pierwszej chwili imponuje dyscypliną, którą sam sobie narzucił. Jego Lear jest surowy, ascetyczny – czasem wydaje się, że aż do przesady. Rola rozwija się powoli, a finał tragedii grany jest niemal szeptem. Pokora aktora robi wrażenie.
  Jacek Wakar , „Życie” 21.05.2001