Koriolan

William Shakespeare
  • reżyseria — Adam Hanuszkiewicz
  • premiera — 23 marca 1966
  • miejsceScena Duża

obsada

  • Janusz Bukowski Wartownik II
  • Seweryn Butrym Meneniusz Agryppa
  • Czesław Byszewski Edyl
  • Tadeusz Czechowski Spiskowiec I
  • Mariusz DmochowskiKajus Marcjusz Koriolan
  • Władysław EbertSenator rzymski
  • Zofia Grabowska Wolumnia
  • Tadeusz Janczar Obywatel III
  • Kazimierz Janus Służący I
  • Czesław Jaroszyński Adiutant
  • Edmund Karwański Służący III/Asystent reżysera
  • Gustaw LutkiewiczSycyniusz Welutus
  • Juliusz Łuszczewski Kominiusz
  • Bogdan Łysakowski Obywatel II
  • Jan Mayzel Obywatel IV/Służący II
  • Ludwik Michałowski Obywatel I
  • Stanisław Mikulski Tulius Aufidiusz
  • Janina Nowicka Wirginia
  • Leszek Ostrowski Juniusz Brutus
  • Aleksander Piotrowski Obywatel V
  • Eugeniusz Robaczewski Wartownik I
  • Tadeusz Waczkowski Posłaniec
  • Marek Wojciechowski Posłaniec
  • Mirosław WojtulanisSenator rzymski
  • Kazimierz Wójcikowski Senator Wolsków

twórczynie i twórcy

  • reżyseria Adam Hanuszkiewicz
  • przekładJerzy S. Sito
  • scenografia Andrzej Cybulski
  • muzyka Kazimierz Serocki

recenzje

  • Ważną zdobyczą warszawskiej inscenizacji jest nowy przekład „Koriolana” Jerzego S. Sito (...). Tekst „Koriolana”, jaki słyszymy ze sceny Teatru Powszechnego, brzmi naturalnie, współcześnie, mięsiście. Ma rytm dramatyczny giętki i szybki, może być wypowiadany, a nie deklamowany. Autor napisał w programie, że zasiadając do pracy nad swoim przekładem Szekspira, dysponował jednym atutem specjalnym: Szekspir dźwięczał mu w uszach frazą oryginału. Myślę, że można bez większej pomyłki powiedzieć, że tekst jego tłumaczenia „Koriolana” dźwięczy widzom przedstawienia frazą zbliżoną do frazy oryginału, zwłaszcza jeśli podawany jest w taki sposób, jak to robi Dmochowski. Piękny to sukces tłumacza i autora.
    Andrzej Władysław Kral, „Teatr” nr 10, 15-31.05.1966

w repertuarze

Wczytywanie...