Koriolan

William Shakespeare
  • reżyseria — Adam Hanuszkiewicz
  • premiera — 23 marca 1966
  • miejsce — Scena Duża

obsada

  • Janusz Bukowski – Wartownik II
  • Seweryn Butrym – Meneniusz Agryppa
  • Czesław Byszewski – Edyl
  • Tadeusz Czechowski – Spiskowiec I
  • Mariusz Dmochowski – Kajus Marcjusz Koriolan
  • Władysław Ebert – Senator rzymski
  • Zofia Grabowska – Wolumnia
  • Tadeusz Janczar – Obywatel III
  • Kazimierz Janus – Służący I
  • Czesław Jaroszyński – Adiutant
  • Edmund Karwański – Służący III/Asystent reżysera
  • Gustaw Lutkiewicz – Sycyniusz Welutus
  • Juliusz Łuszczewski – Kominiusz
  • Bogdan Łysakowski – Obywatel II
  • Jan Mayzel – Obywatel IV/Służący II
  • Ludwik Michałowski – Obywatel I
  • Stanisław Mikulski – Tulius Aufidiusz
  • Janina Nowicka – Wirginia
  • Leszek Ostrowski – Juniusz Brutus
  • Aleksander Piotrowski – Obywatel V
  • Eugeniusz Robaczewski – Wartownik I
  • Tadeusz Waczkowski – Posłaniec
  • Marek Wojciechowski – Posłaniec
  • Mirosław Wojtulanis – Senator rzymski
  • Kazimierz Wójcikowski – Senator Wolsków

twórczynie i twórcy

  • reżyseria – Adam Hanuszkiewicz
  • przekład – Jerzy S. Sito
  • scenografia – Andrzej Cybulski
  • muzyka – Kazimierz Serocki

recenzje

  • Ważną zdobyczą warszawskiej inscenizacji jest nowy przekład „Koriolana” Jerzego S. Sito (...). Tekst „Koriolana”, jaki słyszymy ze sceny Teatru Powszechnego, brzmi naturalnie, współcześnie, mięsiście. Ma rytm dramatyczny giętki i szybki, może być wypowiadany, a nie deklamowany. Autor napisał w programie, że zasiadając do pracy nad swoim przekładem Szekspira, dysponował jednym atutem specjalnym: Szekspir dźwięczał mu w uszach frazą oryginału. Myślę, że można bez większej pomyłki powiedzieć, że tekst jego tłumaczenia „Koriolana” dźwięczy widzom przedstawienia frazą zbliżoną do frazy oryginału, zwłaszcza jeśli podawany jest w taki sposób, jak to robi Dmochowski. Piękny to sukces tłumacza i autora.
    Andrzej Władysław Kral, „Teatr” nr 10, 15-31.05.1966

w repertuarze

Wczytywanie...