Heloiza i Abelard
- reżyseria — Irena Babel
- premiera — 10 kwietnia 1962
- miejsce — Scena Duża
obsada
- Zofia Ankwicz – Służąca
- Ryszard Barycz – Abelard
- Bogusz Bilewski – Żołnierz
- Czesław Byszewski – Garlande
- Maria Garbowska – Młoda pobożna dziewczyna
- Izabella Hrebnicka – Margot
- Zofia Kucówna – Berta
- Bogdan Łysakowski – Majster
- Janina Nowicka – Heloiza
- Leszek Ostrowski – Kanonik
- Aleksander Piotrowski – III Mieszczanin
- Stefan Rydel – Książę d'Anjou
- Ryszard Siódmiak – II Mieszczanin
- Tadeusz Waczkowski – I Mieszczanin
- Marek Wojciechowski – Fulbert
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Irena Babel
- przekład – Jan Kott
- scenografia – Zofia Wierchowicz
- muzyka – Augustyn Bloch
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
recenzje
- Janina Nowicka zaliczyć może swą rolę Heloizy do najpiękniejszych swych osiągnięć: pełna słodyczy w scenach miłosnych, pełna pokory wobec Abelarda, potrafi wydobyć z siebie najgłębszą miłość i najgłębsze współczucie dla kochanka skrzywdzonego (...). Ryszard Barycz oparł rolę Abelarda na spokoju mędrca, czułości kochanka i wzgardzie dla podłości, która go ze wszystkich stron oplątuje. Stworzył naprawdę piękną i niezapomnianą postać. Jako trzecią z wykonawców wymieniłabym Zofię Kucównę, która w niewielkiej charakterystycznej roli Berty ukazała miłą, pełną prostoty, a jednocześnie pociągającą przyjaciółkę, biednej, sponiewieranej Heloizy (...). Całość jest interesująca i cieszyć się należy, że Teatr Powszechny uprzystępnił nam sztukę, która w Paryżu cieszyła się przed paroma latami tak olbrzymim powodzeniem.Karolina Beylin, „Express wieczorny” nr 89, 14-15.04.1962
w repertuarze
Wczytywanie...