Damaszek 2045
- reżyseria — Omar Abusaada
- premiera — 20 września 2019
- czas trwania — 80 min
- miejsce — Scena Duża
Jest rok 2045, a Damaszek to kwitnące, rozwijające się gospodarczo i pełne życia miasto, w którym nic nie zakłóca spokoju. Jednak dwa ostatnie, pozornie niezwiązane ze sobą wydarzenia zaczynają zagrażać tej harmonii.
Instalacja artystyczna w jednym z nowo otwartych muzeów staje się celem tajemniczego aktu sabotażu. Wkrótce mieszkańców miasta zaczynają nękać koszmary senne, które przywołują obrazy dziwnej przeszłości. Oficerowie weterani, Adam i Sam wszczynają śledztwo, jednak każdy kolejny trop oddala ich od wyjaśnienia niepokojących okoliczności i narastającego chaosu. Gdy akcja sabotażowa wykracza poza muzeum, a koszmary dopadają coraz więcej osób, na jaw wychodzą wstrząsające fakty. W obliczu konfrontacji, która na zawsze zmieni ich los, mieszkańcy Damaszku odkrywają, jak wielką fikcją było ich dotychczasowe, uporządkowane życie, a wszystko wokół chyli się ku upadkowi.
W nowym spektaklu „Damaszek 2045” dramatopisarz Mohammad Al Attar i reżyser Omar Abusaada pytają o ludzką pamięć i mechanizmy zapominania, pisanie historii wojny oraz o narracje zwycięzców i zwyciężonych.
➤ Więcej informacji o twórcach spektaklu: www.powszechny.com/damaszek2045-twórcy
➤ Wywiad z reżyserem i dramaturgiem spektaklu: www.powszechny.com/wywiad
Podziękowania dla Dream Adoption Society za współpracę przy technologii wykorzystanej w spektaklu.
Spektakl realizowany jest w ramach międzynarodowego projektu Atlas of Transitions. New geographies for a cross-cultural Europe.
Projekt współfinansowany ze środków programu Kreatywna Europa Unii Europejskiej.
obsada
- Aleksandra Bożek – Lajla
- Grzegorz Falkowski – Sam
- Natalia Lange – Sara
- Oskar Stoczyński – Nadir
- Kazimierz Wysota – Adam
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Omar Abusaada
- dramaturgia – Mohammad Al Attar
- scenografia – Bissane Al Sharif
- tłumaczenie tekstu – Agnieszka Piotrowska
- wideo – Szymon Rogiński
- muzyka – Nadim Husni
- reżyseria światła – Piotr Pieczyński
- tłumacz podczas prób – Feras Daboul
- asystentka reżysera – Iza Stolarska
- asystentka scenografki – Krystyna Bednarek
- asystent ds. wideo – Maciej Rudzin
- inspicjentka – Barbara Sadowska
przekład: Agnieszka Piotrowska
multimedia
recenzje
- Sztuka pokazuje jak niebezpieczne, bezprawne, zbrodnicze mogą być próby modyfikowania historii. Ujawnia ich skutki. Dowodzi, że to droga, która prowadzi donikąd. Prawda wyjdzie na jaw. Prędzej czy później trzeba będzie stawić jej czoła. Tymczasem, polityka historyczna, zafałszowana, zakłamana, wybiórcza, dostosowana do obowiązującej ideologii, jest równie zbrodnicza jak sama wojna, ma na sumieniu kolejne niewinne ofiary. Jest nią zwykły człowiek, społeczność, naród, ale też sztuka, którą cynicznie, instrumentalnie, metodycznie wykorzystuje się przy zarządzaniu emocjami. (…). Spektakl jest klarowny, jasny, przejrzysty. Dobrze zagrany. Nowoczesny (instalacja, efekty wideo, futurystyczny hologram) dla analizy, zrozumienia starych problemów ludzkości – trudnych, związanych z wojną, każdą wojną, jej konsekwencji, traum. Emocjonalnych, psychologicznych i życiowych skutków.Ewa Bąk, Okiem Widza
- Rzecz dzieje się, zgodnie z tytułem, w Damaszku roku 2045, ale temat wymazywania historii, wymiany faktów na wygodne i sztukowania życiorysów brzmi i aktualnie, i znajomo, choć nazwa IPN nie pada. (...). Temat jest ważny, do tego obok problemu zakłamywania i ideologizowania historii w spektaklu pojawia się też pytanie, jak żyć w kraju, który ma za sobą traumę wojny domowej, pamięć sąsiedzkich mordów.Aneta Kyzioł, „Polityka”