Bambuko czyli Skandal w Krainie Gier
- reżyseria — Maciej Wojtyszko
- premiera — 20 grudnia 1989
- miejsce — Scena Duża
obsada
- Małgorzata Boratyńska – Zosia
- Jarosław Gruda – Absurd
- Jerzy Gudejko – Nonsens
- Magdalena Kuta – Obywatelka
- Gustaw Lutkiewicz – Dziadek Zosi
- Piotr Machalica – Lodziarz
- Sylwester Maciejewski – Goniec II
- Krzysztof Majchrzak – Goniec I
- Rafał Mickiewicz – Goniec I
- Anna Mozolanka – Obywatelka
- Andrzej Piszczatowski – Aptekarz
- Zygmunt Sierakowski – Kominiarz
- Maciej Szary – Król
- Agnieszka Śpiewakówna – Zosia
- Aleksander Trąbczyński – Lodziarz
- Kazimierz Wysota – Paradoks
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Maciej Wojtyszko
- scenografia – Marcin Stajewski
- muzyka – Włodzimierz Korcz
- ruch sceniczny – Tadeusz Wiśniewski
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
recenzje
- Najpierw jest gonitwa po widowni, kuluarach i scenie. Zosię, główną bohaterkę przedstawienia (Małgorzata Boratyńska), ścigają gońcy królowej (Krzysztof Majchrzak i Sylwester Maciejewski). Wielkimi nożycami chcą obciąć jej piękne rude włosy. Rzecz cała w tym, iż w Krainie Gier wszystko musi być albo białe, albo czarne, wedle zasady szachów. Kto się z zasady wyłamuje, ten trafia do wieży-więzienia. W końcu trafia tam i niepokorna Zosia. Odważnie jednak stanie do szachowego pojedynku z sama królową i wygra. Lecz królowa nie chce przyznać się do przegranej. Stosuje do Zosi, do swego męża, do wszystkich poddanych dewizę, którą potoczna polszczyzna określa niezbyt eleganckim zwrotem „zrobić kogoś w bambuko”. Czyli oszukuje, nie jest fair. Oczywiście, cały ten skandal kończy się dobrze, jak na bajkę przystało.Barbara Osterloff, „Teatr”
w repertuarze
Wczytywanie...