Volpone

Ben Jonson
  • reżyseria — Piotr Cieślak
  • premiere — 27 august 1982
  • place — Big Stage

obsada

  • Bogusław Augustyn – Avocatore II, Pulcinella II
  • Mariusz Benoit – Corvino
  • Maciej Góraj – Avocatore III, Pulcinella III
  • Andrzej Grąziewicz – Avocatore IV, Pulcinella IV
  • Władysław Kowalski – Volpone
  • Marian Krawczyk – Commandadore, Pulcinella VI
  • Dorota Kwiatkowska – Celia
  • Piotr Machalica – Mosca
  • Anna Mozolanka – Castrone
  • Andrzej Piszczatowski – Corbaccio
  • Marek Skup – Bonario
  • Maciej Szary – Nano
  • Aleksander Trąbczyński – Notario, Pulcinella V
  • Wiesław Wieremiejczyk – Avocatore I, Pulcinella I
  • Jerzy Zelnik – Voltore

twórczynie i twórcy

  • reżyseria – Piotr Cieślak
  • przekład – Maciej Słomczyński
  • scenografia – Paweł Dobrzycki
  • muzyka – Krzysztof Majchrzak
  • ruch sceniczny – Wojciech Misiuro

multimedia

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

reviews

  • Siedzimy na sali i patrzymy jak upada prominent, dzięki jakim mechanizmom, dlaczego. Ten prominent jest co prawda rodem z teatru elżbietańskiego, a blisko spokrewniony z teatrem commedii dell'arte, ale dla nas jest zbój Volpone uniwersalnym prominentem. Reżyser to załatwił. Jest prolog, który wprowadza bardzo mocno w „dziś” tej farsokomedii. Są akcesoria współczesne na strojach renesansowych, jest wreszcie finał z telewizorem, z którego odczytuje się głośno wyroki na niecnego Volpone i jego komilitonów i współłotrów.
    Teresa Krzemień, „Tu i Teraz”
  • Publiczność się bawi, rozgrzewana sztuką aktorską Władysława Kowalskiego, Mariusza Benoit i Piotra Machalicy, zachęcana także aluzjami do sytuacji poza teatrem (rozlepianie ulotek, uczta prominentów i temu podobne szczegóły). Publiczność się śmieje. Śmieje się też nowobogacki mieszczuch, choć to sztuka nie o sąsiadach, ale o nim. Słowem, ludyczna zabawa z nienatrętnym morałem.
    Tomasz Miłkowski, „Walka Młodych”

repertoire

Wczytywanie...