Upadek
- reżyseria — Zygmunt Hübner
- premiere — 4 march 1982
- place — Big Stage
obsada
- Bogusław Augustyn – Oficer
- Halina Chrobak – Suzanne
- Ewa Dałkowska – Matka Felicyty
- Ryszard Faron – Pellerin
- Edmund Fetting – Markiz de Ploeuc
- Maciej Góraj – Louis
- Andrzej Grąziewicz – Generał Gallifet
- Zygmunt Hübner – Markiz de Ploeuc
- Kazimierz Kaczor – Komisarz policji
- Elżbieta Kępińska – Gabrielle Langevin
- Danuta Kowalska – Młoda dziewczyna
- Dorota Kwiatkowska – Pauline
- Gustaw Lutkiewicz – Gustave Courbet
- Olgierd Łukaszewicz – Varlin
- Piotr Machalica – Martin
- Krzysztof Majchrzak – Pierre
- Grażyna Marzec – Elise
- Erwin May’r – Lucien
- Konrad Morawski – Siwowłosy mężczyzna
- Anna Mozolanka – Kobieta
- Jolanta Orzechowska – Młoda dziewczyna
- Bronisław Pawlik – Thiers
- Franciszek Pieczka – Delescluze
- Krzysztof Pieczyński – René Segur
- Andrzej Piszczatowski – Minister
- Zygmunt Sierakowski – Pierre
- Marek Skup – Lucien
- Bolesław Smela – Beslay
- Monika Sołubianka – Marie
- Maciej Szary – Inwalida wojenny
- Aleksander Trąbczyński – Ksiądz katolicki - Jan T. Stanisławski
- Wiesław Wieremiejczyk – Kapitan Gwardii Narodowej
- Andrzej Wykrętowicz – Debrun
- Jerzy Zelnik – Pułkownik Rossel
- Joanna Żółkowska – Sylvie Gerard
- Ryszard Żuromski – Rigault
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Zygmunt Hübner
- przekład – Adela Skrentni
- scenografia – Jan Banucha
- muzyka – Krzysztof Majchrzak
nagrody
- Nagrody XXII Kaliskich Spotkań Teatralnych w roku 1982 dla Jana Banuchy i Ryszarda Żuromskiego.
multimedia
fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie
reviews
- Reżyseria Zygmunta Hübnera ma podstawową zaletę w tego rodzaju spektaklu – jest niewidoczna, pozwala spokojnie obserwować akcję, żywo reagować na wypadki sceniczne. Lecz równocześnie reżyser nie zapomniał o wypunktowaniu momentów w przedstawieniu najważniejszych dla dzisiejszego odbiorcy, na zaakcentowaniu treści nam najbliższych.Krzysztof Pysiak, „Zwierciadło”
- Przedstawienie Hübnera jak rzadko które, przesycone jest prawdą autorską, prawdą o ludziach, o ich sile i słabościach. Każda z pojawiających się na scenie postaci została skonstruowana, zgłębiona i ukazana z wyjątkową dbałością o psychologiczną wiarygodność, większą i ważniejszą w tym przedstawieniu od wiarygodności historycznej. Upadek jest przecież dramatem literackim, nie zaś kroniką historyczną, a jako taki ma specyficzne prawa. Wyrządziłbym krzywdę aktorom Teatru Powszechnego – uczestnikom tego wieloobsadowego przedstawienia – wymieniając jedynie znaczące role i ich wykonawców. Wszystkie są w tym spektaklu ważne i doskonale zagrane. Rzadki to przykład rzetelnej zespołowej roboty aktorskiej.Paweł Chynowski, „Życie Warszawy”
repertoire
Wczytywanie...