Nastia
- director — Jura Dzivakou
- premiere — 7 april 2022
- duration — 80 min
- place — Small Stage
“Nastia” is a controversial short story written by Vladimir Sorokin, a famous Russian writer, that was published in a 2001 compilation titled “Feast”. The story happens on the verge of the 19th and the 20th century and it focuses on the titular Nastia, a 16-year-old noblewoman. Sorokin presents a vision of an idyllic manor of the Sablin family, whose inhabitants (at least officially) are always guided by logic, care, and openness to other people. However, due to irrational events and hidden secrets, an unimaginable crime takes place during the feast organized for Nastia’s 16th birthday, after which the rest of the revellers engage in philosophical disputes… The story is filled with the feeling of absurdity and dread.
The makers are wondering what mutual hatred, stereotypes, and cultivating harmful rituals of violence can lead to. They want to tell about the dangerous instincts inside each and every one of us that are usually set free in critical moments. They ask about the boundaries of indifference to evil and the possibility of rebellion and running away in oppressive situations.
The show is created by artists from Belarus, Poland, and Ukraine. The presentations are in Russian with Polish subtitles. Some of the Belarusan creators of the show were forced to leave their homeland after a wave of repressions and now they are living in Warsaw in the artistic residences in Powszechny Theater and other theatres in Warsaw.
The show is for viewers 16 and older.
The scenic sketch shows were on the 3rd and 4th of December 2021, and the work-in-progress ones on the 4th, 5th, and 6th of March 2022. After the show on the 3rd of December, a debate was held – “Belarusan theatre and social movements in the face of a crisis”. The recording of the debate: click here.
The show is created within the “We are with you” project, thanks to the financing from the budget of the Capital City of Warsaw.
cast
- Ekaterina Ermolovich (guest)
- Volha Kalakoltsava (guest)
- Natalia Lange
- Artem Manuilov
- Darya Novik (guest)
- Mikalaj Stońka (guest)
creatives
- director – Jura Dzivakou
- set design – Tatsiana Dzivakova
- music – Olga Podgaiskaya
- video – Palina Kamarova
- poem – Dmitri Ermalovich-Dashchynski
- sound director – Pavel Sinilo
- translation, subtitles and coordination of cooperation – Michał Szymko
- director's assistant and producer – Bazhena Shamovich
- stage manager – Zuzanna Rucińska
multimedia
reviews
- Adaptacja kontrowersyjnego opowiadania słynnego rosyjskiego pisarza Władimira Sorokina. To autor, który od samego początku jest wrogiem obecnego rosyjskiego reżimu. Po inwazji Rosji na Ukrainę napisał wraz z innymi rosyjskimi artystami list otwarty, w którym sprzeciwiają się Putinowi i wzywają wszystkich obywateli Rosji do powiedzenia „NIE” wojnie, wydał też opublikowaną niedawno m.in. w „Wyborczej” analizę rządów Putina, którą uznaje za kontynuację średniowiecznej piramidy władzy absolutnej zapoczątkowanej przez cara Iwana Groźnego. Proputinowska młodzieżówka „Idący Razem” oskarżała Sorokina o szerzenie pornografii w książce „Błękitna słonina”, a prawosławna aktywistka Irina Wasina – o propagowanie kanibalizmu w opowiadaniu „Nastia”, które jest osią spektaklu w Teatrze Powszechnym.„Co Jest Grane”, „Gazeta Wyborcza”
- To jest diagnoza przemocowego systemu, zainfekowanych nim ludzi, tchnąca prawdziwą grozą. I choć wygląda na to, że to śmiech i czarny humor miał w tej antysielance i dystopii zabijać, to jednak śmiech więźnie w gardle. Powstał więc spektakl piekielnie aktualny i niepokojący z dramatycznym pytaniem, z którym zmagają się twórcy i widzowie: jak długo ciągnąć się będzie za Rosją ta smuga przemocy i nienawiści, czy kiedykolwiek rozrzedzi się na tyle, że świat będzie mógł odetchnąć? Takie pytania snują się po głowie po tym hipnotycznym spektaklu, w którym wszyscy aktorzy dają z siebie wszystko, nie szczędzą sił i talentu, aby skupić uwagę widzów na tych pytaniach i wciąż zawisłym nad nami wszystkimi niebezpieczeństwem przystąpienia do uczty.Tomasz Miłkowski, AICT – sekcja polska Międzynarodowego Stow. Krytyków Teatralnych