Mecz

Janusz Głowacki

obsada

fot. z archiwum Teatru Powszechnego w Warszawie

Głowacki (...) napisał po prostu obyczajowo-satyryczną sztukę o działaczach sportowych, której akcja dzieje się w kuluarach wielkiego stadionu podczas wyimaginowanego meczu Polska – Holandia. Jest to po trosze komedia, po trosze moralizująca sztuka z tezą i „z kluczem”. Najkrócej mówiąc, jest to dramaturgiczny obrazek naszego piłkarstwa w kryzysowym momencie, kiedy po sukcesach i zaszczytach, właśnie podczas (autentycznych już) meczów eliminacyjnych do mistrzostw Europy, rozgrywanych z Holandią, nastąpiło załamanie reprezentacji, zakończone odejściem trenera Górskiego.
Jan Kłossowicz, „Literatura”
Komedia Janusza Głowackiego „Mecz” trwa (...) półtorej godziny (plus 10 minut pauzy). A więc dokładnie tyle, ile wynosi czas piłkarskiego spotkania. Wynika to z faktu, że dramatyczno-groteskowy mecz piłkarski stanowi jeden z głównych tematów utworu. Ale toczy się tu równocześnie inna gra (...). Odbywa się zacięta walka interesów, ścierają się intrygi i podstępy, mamy do czynienia z szantażami, na które zawodnicy pozwalają sobie wobec działaczy i trenerów. (...). Ten drugi mecz pochłania w komedii Głowackiego więcej energii i uwagi, niż pierwszy. Od jego perypetii zależy w znacznym stopniu... wynik tamtego spotkania. Wzajemne, dość zawikłane, powiązania owych kręgów stara się ukazać komedia.
Wojciech Natanson, „Życie Warszawy”