The King of Beasts

multimedia

PH Natalia Kabanowmore photos

reviews

• Z zebranych przez Calvino wątków wziętych z tradycyjnych włoskich baśni Szekalski tworzy piętrową opowieść, mocno odnoszącą się do bardzo ważnych dziś spraw, np. poszukiwań tożsamości płciowej. Czteroosobowa obsada umiejętnie balansuje między mocnymi środkami, a wyciszeniem i delikatnością, w ciekawy sposób uzupełniając swoje postacie elementami zwierzęcości. Znaczącym narzędziem budowania świata jest tu też grana na żywo muzyka Huberta Zemlera, często w zabawny sposób komentująca akcję.
  Przemysław Gulda, „Gazeta Wyborcza”, Gulda Poleca
• Spektakl zbudowany jest wielowarstwowo, niczym trójwymiarowa układanka. Baśniowa historia Selliny spleciona jest z tajemnicą Mai, o której wyjawienie proszą ją napotkane zwierzęta w ludzkiej skórze: Wąż, Małpa i Suka. (…). Szekalski połączył w całość tekst „Króla zwierząt”, „Węża”, „Trzech psów” i „Papugi” oraz dodał współczesny kontekst. Karolina Porcari ulepiła z tej gliny interesującą, skomplikowaną i miejscami okrutną przypowieść o walce z własnymi lękami, o umiejętności bronienia tego, co dla nas ważne oraz o poszukiwaniu swojej płciowości. Wszystkie te tematy są szczególnie bliskie współczesnej, często zagubionej młodzieży, do której kierowany jest spektakl. (…). Teatr Powszechny jak zwykle wysoko stawia poprzeczkę widzowi. W ascetycznej scenografii Łukasza Błażejewskiego (…) przemieszcza się czworo aktorów. Towarzyszy im grana na żywo muzyka Huberta Zelmera, która umiejętnie buduje atmosferę, czasem potęgując napięcie, a czasem uwalniając je zabawnymi wtrętami. Dawno już nie widziałem spektaklu, w którym muzyka byłaby niemal dodatkowym aktorem, nie tylko ilustrując, ale i komentując wydarzenia. Widownia umieszczona po obu stronach małej sceny obserwuje teatr ciała, ruchu, a nade wszystko słowa. (…). Karolina Porcari z zespołem zrobili wszystko, by treść była dla odbiorców aktualna i atrakcyjna, by dotykała spraw dla nich ważnych, by czuli, że ta opowieść jest po części o nich. I jeśli nawet kilku młodych ludzi po spektaklu nabierze pewności siebie, nauczy się tolerancji, czy uwierzy w drzemiące w każdym „supermoce”, to znaczy, że warto było tę historię opowiedzieć.
  Marek Zajdler, „Nasz Teatr”
• Spektakl wyreżyserowany przez Karolinę Porcari wyjawia tajemnicę za opowiedzianą historię. I są to historie-losy Węża, Psa/Suki, Małpy i Stelliny. Prowadzi widzów przez mroczny świat natury ludzkiej z jej wartościami, pragnieniami, pułapkami. Bólem istnienia, które jest oswajane. Szuka morału, którym się wydaje myśl, by mieć marzenia, by za wszelką cenę nie rezygnować z nich, nie poddawać się, bo tylko wtedy mają szansę się spełnić. (…). Karolina Porcari wyreżyserowała z sukcesem opowieść zarówno dla młodzieży, jak i dla dorosłych. Spektakl odwołujący się do dziecka w każdym z nas – ufnego, szczerego, prawdziwego – który zanurzony w realiach współczesnego świata, musi posługiwać się logiką bajki, by mógł istnieć nie wbrew sobie, ale w zgodzie ze sobą. By nie zapominał o to walczyć. By nie przestawał marzyć. Naprawdę żył.
  Ewa Bąk, Okiem Widza

more reviews