_Wesele_
- reżyseria — Adam Hanuszkiewicz
- premiere — 26 october 1963
- place — Big Stage
obsada
- Janusz Bukowski – Stańczyk
- Seweryn Butrym – Gospodarz
- Tadeusz Czechowski – Dziennikarz
- Władysław Ebert – Ojciec
- Maria Grabowska – Gospodyni/Czepcowa
- Adam Hanuszkiewicz – Poeta
- Tadeusz Janczar – Jasiek
- Teofila Koronkiewicz – Klimina
- Zofia Kucówna – Panna Młoda
- Małgorzata Lorentowicz – Maryna/Radczyni
- Gustaw Lutkiewicz – Nos
- Bogdan Łysakowski – Kasper
- Janina Martini – Radczyni
- Jan Mayzel – Jasiek
- Wiesława Mazurkiewicz – Rachel
- Ludwik Michałowski – Czepiec
- Alicja Migulanka – Czepcowa/Kasia
- Barbara Młynarska – Zosia
- Janina Nowicka – Rachel
- Leszek Ostrowski – Pan Młody
- Maryla Pawłowska – Haneczka
- Aleksander Piotrowski – Dziad
- Maria Seroczyńska – Marysia
- Tadeusz Waczkowski – Ksiądz
- Ewa Wawrzoń – Maryna
- Elżbieta Wieczorkowska – Gospodyni
- Marek Wojciechowski – Kasper
- Mirosław Wojtulanis – Żyd
twórczynie i twórcy
- reżyseria – Adam Hanuszkiewicz
- scenografia – Adam Kilian
- muzyka – Kazimierz Serocki
reviews
- Kolorowe, wartkie przedstawienie, raz atakujące ironią, to znów chwytające za serce – np. rozmowa Panny Młodej (Z. Kucówna) z Poetą – na pewno spotka się z zainteresowaniem publiczności.Zofia Sieradzka, „Głos Pracy” nr 270, 12. 11.1963
- „Wesele” jest chyba najczęściej graną sztuką polską. Istnieje tradycja teatralna, że zagranie „Wesela” staje się czymś w rodzaju egzaminu dojrzałości zespołu scenicznego. I choć często wiele udawało się teatrom osiągnąć – to jednak nie było chyba dotąd przedstawienia „Wesela” tak żywego, tak ostrego, tak bardzo rozwijającego myśl i fantazję Wyspiańskiego, jak przedstawienie Teatru Powszechnego w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. „Wesele” jako narodowa komedia z przyśpiewkami i z głębszym znaczeniem, „Wesele” jako narodowa szopka! Choć czasem ściska się za gardło i do oczu napływają łzy, jest to przecie żart, drwina, satyra. I to satyra jadowita, gryząca, ostra. Nieprzemijająca (...). Adam Hanuszkiewicz wrócił w swojej inscenizacji „Wesela” do prostoty. Nie ma w jego spektaklu zbytecznej i niejasnej gadaniny. Wszystko jest proste, zrozumiałe – celna, złośliwa, narodowa szopka.Andrzej Jarecki, „Sztandar Młodych” nr 262, 3-4.11.1963
repertoire
Wczytywanie...